Weer twee Ecuadoriaanse avonturen...
Door: Stefanieinecuador
Blijf op de hoogte en volg Stefanie
28 Februari 2012 | Ecuador, Ambato
Beste vrienden, familie en kennissen,…
Hier ben ik weer om mijn grote avonturen uit de doeken te doen.
Na de grote feesten zijn we maandag naar de stierengevechten gegaan. Dit is een 1 jaarlijks gebeuren om deze traditie in stand te houden. Voor ons leek het de perfecte culturele ervaring om mee te maken. In het begin vond ik het best wel spannend. Ik wist niet goed waar ik me aan moest verwachten. Het was ook zeer moeilijk vooraf in te schatten hoe ik dit als persoon zou ervaren. Toen de eerste stier binnenkwam was het best wel even lachen. De rode doeken maakte de stier bang wat eigenlijk het omgekeerde effect zou moeten geven. De tweede stier was veel agressiever en zo stak de matador steeds bandarillas in de stier. Dit vond ik in het begin maar raar. Ik kon er vrij moeilijk aan wennen. Wat mij wel verwonderde was dat de stier geen enkel geluid maakte. De stier werd natuurlijk steeds agressiever. Na een poosje was de matador even onoplettend en raakte de stier de matador. Toen brak er wel even paniek uit. De man is direct opgehaald met de helikopter om zo naar het ziekenhuis te vliegen. Jammer genoeg is het niet bij dit ene incident gebleven. Nog twee andere matadors werden geraakt. Waar ik het persoonlijk moeilijk mee had was wanneer de stier overleden was alle mensen begonnen te juichen. Ze riepen allen Muy bien (Heel goed). Dit kon ik echter niet over mijn lippen krijgen. Het is en blijft een dier. Hoe erg sommige momenten ook waren voor ons was het een unieke ervaring.
De volgende dag zijn we naar Quito gegaan. We gingen vlug onze visum papieren in orde brengen in de hoop de stad nog verder te kunnen verkennen. Dit was jammer genoeg zonder succes. De papieren voor de visum waren minder makkelijk in orde te maken dan verwacht. We hebben uren gesleten in het kantoor van buitenlandse zaken. Op het einde van de dag wisten ze ons te vertellen dat we gewoon de volgende dag nog eens moesten terugkomen. Dit was minder goed nieuws als je weet dat we 4 uur moeten reizen om in de hoofdstad Quito te geraken. Toen we dan twee dagen later terug gingen naar Quito wisten ze ons te vertellen dat ze de papieren maar vanaf Mei in orde konden brengen. Het vele reizen naar Quito vond ik op zich niet zo een probleem maar dat onze plannen om prachtige uitstappen te doen in het water zijn gevallen vond ik wel wat jammer.
Ik hoop volgende week weer iets nieuws te beleven.
Vele vrolijke groeten uit het prachtige Ecuador,
Stefanie
Hier ben ik weer om mijn grote avonturen uit de doeken te doen.
Na de grote feesten zijn we maandag naar de stierengevechten gegaan. Dit is een 1 jaarlijks gebeuren om deze traditie in stand te houden. Voor ons leek het de perfecte culturele ervaring om mee te maken. In het begin vond ik het best wel spannend. Ik wist niet goed waar ik me aan moest verwachten. Het was ook zeer moeilijk vooraf in te schatten hoe ik dit als persoon zou ervaren. Toen de eerste stier binnenkwam was het best wel even lachen. De rode doeken maakte de stier bang wat eigenlijk het omgekeerde effect zou moeten geven. De tweede stier was veel agressiever en zo stak de matador steeds bandarillas in de stier. Dit vond ik in het begin maar raar. Ik kon er vrij moeilijk aan wennen. Wat mij wel verwonderde was dat de stier geen enkel geluid maakte. De stier werd natuurlijk steeds agressiever. Na een poosje was de matador even onoplettend en raakte de stier de matador. Toen brak er wel even paniek uit. De man is direct opgehaald met de helikopter om zo naar het ziekenhuis te vliegen. Jammer genoeg is het niet bij dit ene incident gebleven. Nog twee andere matadors werden geraakt. Waar ik het persoonlijk moeilijk mee had was wanneer de stier overleden was alle mensen begonnen te juichen. Ze riepen allen Muy bien (Heel goed). Dit kon ik echter niet over mijn lippen krijgen. Het is en blijft een dier. Hoe erg sommige momenten ook waren voor ons was het een unieke ervaring.
De volgende dag zijn we naar Quito gegaan. We gingen vlug onze visum papieren in orde brengen in de hoop de stad nog verder te kunnen verkennen. Dit was jammer genoeg zonder succes. De papieren voor de visum waren minder makkelijk in orde te maken dan verwacht. We hebben uren gesleten in het kantoor van buitenlandse zaken. Op het einde van de dag wisten ze ons te vertellen dat we gewoon de volgende dag nog eens moesten terugkomen. Dit was minder goed nieuws als je weet dat we 4 uur moeten reizen om in de hoofdstad Quito te geraken. Toen we dan twee dagen later terug gingen naar Quito wisten ze ons te vertellen dat ze de papieren maar vanaf Mei in orde konden brengen. Het vele reizen naar Quito vond ik op zich niet zo een probleem maar dat onze plannen om prachtige uitstappen te doen in het water zijn gevallen vond ik wel wat jammer.
Ik hoop volgende week weer iets nieuws te beleven.
Vele vrolijke groeten uit het prachtige Ecuador,
Stefanie
-
28 Februari 2012 - 18:51
Mama:
hey schat, heb net je verslag gelezen en ben blij dat alles daar al bij al toch nogal vlotjes loopt. Tot straks op skype. -
28 Februari 2012 - 20:01
Katrien Soetens:
he stefanie we denken echt veel aan jou en zijn echt blij dat het je daar goed gaat.
tzal echt wel een unieke ervaring zijn ik verschiet dat je daar al een maand bent.
geniet er maar van wij blijven je volgen een kusje van ons allemaalxxxx -
29 Februari 2012 - 02:05
Stefanie In Ecuador:
Hey,
Ja geloof me ik verschiet soms ook dat we al een maand verder zijn. het is hier echt prachtig! natuurlijk mis ik Simon wel maar das echter een beetje doorbijten! Maar eigenlijk van de ervaring zelf heb ik nog geen seconde spijt gehad!! dikke kussen terug!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
