Een nieuw tipje van de sluier!

Beste vrienden, familie, kennissen,…

Het is weer tijd om een nieuw tipje van Ecuador te lichten. De directeur van onze stageschool had ons geïnviteerd om zaterdag mee te komen naar “prégón de fiesta”. Dit is een grote parade van kinderen die verkleed zijn en prachtig dansen. Het was voor mij best wel een emotioneel moment. De kinderen die hun uiterste best deden, de ouders die fier stonden te kijken en zoveel meer. Wat mij enorm opviel waren de prachtige kostuums. Deze mensen hebben het veel minder breed dan in België maar toch zouden ze al hun geld in het kostuum van hun zoon of dochter steken. In de school zelf gaat ook alles goed. We werden in de school zeer hartelijk ontvangen. Maandag 13 februari mochten we ons verwachten aan een officieel onthaal. Er werd voor ons gezongen, gedanst en er werden vele mooie teksten voorgedragen. Dit ontvangst heeft een dik uur geduurd. Op dat moment voel je je wel even een bekende Belg! De communicatie tussen mij en de kinderen is af en toe nog wat moeilijk maar daarvoor bestaat er natuurlijk de lichaamstaal! Ik merk wel weer een duidelijk verschil tussen de Belgische kinderen en de kinderen van hier. Als je in België vraagt : “Ga zitten alstublieft.” Dan gaan de kinderen wel degelijk zitten. Hier kan je dit wel 10 keer zeggen de kinderen luisteren gewoon weg niet. Je moet ze bij hun arm nemen en ze begeleiden tot aan hun stoeltje. De leerkrachten roepen hier ook vrij snel. Ze willen respect eisen van de kinderen maar volgens mij is dit niet de juiste methode. Het is dus aan mij om een positieve manier te vinden om de kinderen rustig te krijgen. Hier is dus duidelijk nog werk aan de winkel!! 14 februari was het zowel hier als bij ons Valentijn. Een feest dat bij ons zeer commercieel is! Hier is dit anders. Het is een groot feest! We kwamen in de leraarskamer en we kregen vele kussen en knuffels. Van de kinderen kregen we handenvol bloemen, knuffels, pralines,… Ik vond dit best maar raar! Voor mij voelde het op sommige momenten geforceerd aan, maar die mensen leven op deze dag echt op! In de school stopten lessen dan ook een dik uur vroeger zodat we weer konden dansen en zingen! Voor hen is dit echt het feest van vriendschap en collegialiteit . Over het weer hebben we zeker niet te klagen. Als ik zo hoor via skype dat jullie stevig onder nul zijn gegaan, kan ik zeker niet zeuren! Het weer is zeer afwisselend. Je vertrekt in de volle zon en één uur later moet je gaan schuilen voor de regen of de bliksem. De zon zelf schijnt maar een paar uurtjes per dag maar eigenlijk is dit meer als voldoende want op één uur kan je al hevig verbrand zijn! Zo heb ik de pech gehad dat er blaren op mijn hoofdhuid stonden.

Door de vele feesten hier sta ik een beetje achter met mijn blog. Hiervoor mijn excuses. Er zullen deze week nog enkele nieuwe verslagen volgen!

Alvast vele warme groeten vanuit Ecuador!